Halowe Mistrzostwa Polski U18

Pierwsza do walki miała przystąpić Julia Bielawska, niestety tylko przystąpiła do biegu. Sami nie wiemy kto zaciągnął ręczny w Jej głowie i 600m po prostu przebiegła bez walki. Pierwsza seria i błedna decyzja sędziów mogła przyczynić się do tej postawy, ponieważ Jula była przygotowana na rozegranie taktyczne biegu po zbiegu od razu do bandy, a jak się okazało sędzia kazał przebiec dwa wiraże po swoich torach(!) co jest nie do pomyślenia. Dziewczyny chcąc ustawić się w jak najlepszej pozycji przebiegły pierwsze 180m bardzo mocno czego Julia się nie spodziewała i nagle znalazła się na przedostatniej pozycji z dużą luką między koleżankami. Niestety bieg na 600m charakteryzuje się dość szybkim tempem więc tej dziury nie dało się załatać i głowa Juli stwierdziła, że nie da się przyspieszyć. Czas 1:47,56 dał dopiero 23 pozycje i marzenia o finale poszły w niepamięć. A trzeba tu podkreślić, że Julia była w najlepszej dyspozycji jaką do tej pory pokazywała! Nic mamy nadzieję, że będzie(tfu! Jest!) to dla niej mocny kop w zadek! Długo nie musieliśmy czekać na kolejnego naszego reprezentant, którym był Szymon Makos na 600m! Dla niego był to debiut na tak ważnej imprezie i od razu przypadła mu pierwsza seria jak się okazało z późniejszym rekordzistą kraju! Szymon bieg zaczął bardzo dobrze ale brak obiegania w tak mocnej stawce nie pozwolił mu się na wciśniecie między kolegów i po dwóch próbach wejścia miedzy zawodników, odpuścił i ustawił się z tyłu stawki. Mimo to utrzymał bardzo mocne tempo biegu do 450 metra co pozwoliło mu poprawić rekord życiowy o ponad 5s( i to ten ze stadionu)! Jest to bardzo zadowalający występ Szymona, który już powoli przestawał wierzyć w swoje umiejętności. Młody Makos tym razem pokazał, że ciężka praca i realizacja zamierzonych planów dają efekty! Oby tak dalej! Ostatnim Herkulesem na bieżni Toruńskiej hali był Bartosz Makos na 300m! Tu mieliśmy duży znak zapytania ponieważ do tej pory ten zawodnik miał różne skoki formy na zawodach, bo na treningach błyszczał jak nigdy dotąd. Właśnie wyniki z tych sprawdzianów dawały trenerowi nadzieje na dobry występ, bo sam zawodnik się o to bał. Bardzo dobra postawa Bartka i realizacja planu od początku biegu, gdzie wystrzelił jak torpeda z bloków i dociągnął ten bieg do końca dała zamierzony efekt w postaci rekordu życiowego z hali i zbliżenia się do tego ze stadionu! Poprawa z poprzednim rokiem przyszła, wynik też już fajny wiec i radość na twarzy się pojawiła! Po za wpadką Juli Mistrzostwa zaliczamy do tych udanych. Zawodnicy przywieźli nowe rekordy życiowe, pokazali, że potrafią walczyć o jak najlepszy rezultat. W ich wieku najważniejsze aby poprawiali się i dochodzili do perfekcji w wykonywaniu ćwiczeń, rozgrzewek, techniki biegu. Wyniki jeśli dalej będą tak pracować przyjdą same, łatwo jest dojechać zawodnika i założyć wieniec zwycięstwa na jego głowę lecz sztuką jest doprowadzić zawodnika do długotrwałego utrzymania dobrego poziomu! Wyniki: